eksi sozluk yazariyim.
bircoguyla yuzyuze gorusme imkani bulamasam dahi orada bircok badim var ve ustlerine alinirlar diye bircok seyi aslinda oraya yazamiyorum. ne bileyim konustugumuz herhangi bisey falan ornegin, soyledigi aptalca cumleler, kendini anlatis bicimi, orneklemeleri, hemen degil aradan belli bir sure gecse dahi hicbir sey olmamis gibi yazmaya devam ediyorum ve bu huyumdan nefret ediyorum nefret!!! su an burada cok rahatim ornegin, kimseyi tanimisligim, konusmuslugum yok, oh ne rahat, bazen dusunuyorum yuh ulan diyorum sanal alemde bile acaba "herkes beni sevsincilik" mi oynuyorum diyorum. sanal olsa dahi bir suru insani tanima firsati buluyorsun sonucta, muhabbet iki ilerleyince de karsidaki insan nasil bir seydir cozmeye basliyorsun, begendigin taraflari begenmedigin taraflari oluyor. bunu ima etmek istiyorum ornegin bir entry'de, en azindan orneklemek ama edemiyorum alinir diye.
aslinda derhal bu huyumdan kurtulmam gerek ve sozlukler belki de bunun icin guzel bir baslangic olabilir benim icin ama yapamiyorum iste, neden bilmiyorum. neyse, boyle iste...
