nereden başlasam bilmiyorum sözlük hayattan sıkılmayı geçtim canımın sıkılmasından dahi sıkılır oldum.mutlu olmak, hayattan zevk almak sanki yanına üç şey alınıp gidilecek ıssız ada kadar ironik gelmeye başladı şu günlerde.
üniversite yıllarımın son günlerine gelmem ilk etmenlerden birisi.ulan yıllardır bitsede gitsek diye götümü yırttığım okul hayatımın sonuna gelmek nedense derinlerde bir yerlerde üzüntüye sebebiyet veriyor.kahırlandırmasa da düşündürüp düşündürüp umutsuzlaştırıyor.hele hele kahramanlık gibi fantezilerim olmadığından sonumu düşünüp okul bitince ne halt edeceğim fikriyatı ebemi şey etmeye yetiyor bu aralar.
bunlara ilaveten can ciğer bilinen 3 yıllık ev arkadaşının götünün kalkması eklenince tuz biber oluyor.götünün kalkmasından kasıt bugune kada saf niyetler güttüğüm ve hiç şerre yormadığım hal ve hareketlerin altında meğersem art niyet yatıyor oluşu.nasıl mı?
herif dünyaya sen her şeyi bilen adamsın git o sefil insanlara her şeyin doğrusunu öğret misyonu ile gönderildiğini düşünüyormuşta ben ayakta uyuyormuşum.evet sözlük ben mal ben dangoz bunu 2 yıl sonra farkedebildim.ulan baktım her muhabbette göt etmeye çalışmalar, her zicki ben bilirimler, her lafa senden önce atlamalar.bu durum beni iyice çileden çıkartmaya başladı sözlük.zaten uzun süredir aramız bir tuhaf.paso ayar veriyorum.ulan ipneliğine bile ters yaptığım oluyor ama hak ediyor.dua gider ayak * patlamamak.
işte sözlük yapraktan meselelerle uğraşmak hayattan bezdiriyor insanı.umarım sizin böyle saçma salak sıkıntılarınız hiç olmaz.düğün telaşı gibi tatlı telaşlar,menüden yiyecek seçememek gibi güzel kararsızlıklar hep sizinle olsun...
