babam hayatta olsaydı, onun yüzüne fotoğraflardan bakmak zorunda kalmazdım.
babam hayatta olsaydı gelecekle ilgili beklentilerim daha fazla olurdu.
babam hayatta olsaydı, liseyi birincilikle bitirdiğimi görürdü, üniversiteyi kazandığımı da...
babam hayatta olsaydı uzanıp yıldızlara baktığım vakitler yanımda sakin sesiyle bana birşeyler anlatmaya devam eden biri olurdu.
babam hayatta olsaydı, en sevdiğim kıyafetimi ona mezarında göstermek zorunda kalmazdım. babam hayatta olsaydı ona güzel el yazısıyla ismimi yazdırırdım yine.
babam hayatta olsaydı ona ne kadar yakışıklı olduğunu söyler, içten içe sevinmesini izlerdim.
babam hayatta olsaydı parklarda babalarıyla oynayan çocukları görmemek için yüzümü çevirmek zorunda kalmazdım.
babam hayatta olsaydı, babalar gününde babasına ne alacağını soran arkadaşımın yüzünde bir pişmanlık ifadesi belirip benden özür dilemezdi.
babam hayatta olsaydı, onunla bir daha yaşayamacağım o şeyleri hatırlamaz, Buca sokaklarında daha rahat dolaşırdım.
babam hayatta olsaydı onu hastahane yatağında uyandırdığım günlerdeki gibi değil yatağında uyandırdığım günlerdeki gibi hatırlardım.
babam hayatta olsaydı, anne-babamın mesleğini soran öğretmenlerimin karşısında "ne olur bana sormasa." diye dua etmezdim.
babam hayatta olsaydı yağmur yağdığında dışarıda hala ailemden biri var ve ıslanıyor diye endişelenirdim.
babam hayatta olsaydı bilinci yerinde değilken bana "sen kimsin?" diye sorduğunda ona "ben senin kızınım." derdim.
babam hayatta olsaydı, babamın ayakkabılarını bağlamaya devam ederdim.
babam hayatta olsaydı, ona rahat bir televizyon koltuğu alacağım vaadini söylemeye devam ederdim.
babam hayatta olsaydı, "annene mi benziyorsun, babana mı?" sorusuna babamın fotoğrafını göstererek yanıt vermezdim.
babam hayatta olsaydı, kaç yaşında olursam olayım ona nazlanmaya, küçük bir çocukmuşum gibi davranmaya devam ederdim.
babam hayatta olsaydı, babam gömülürken gözlerimi kapatan ellere minettar kalmak zorunda kalmazdım.
babam hayatta olsaydı, beğendiğimiz motorsikletlerin önünde fotoğraf çektirirdik ve öyle bir motorsiklete sahip olmayı birlikte düşlerdik.
babam hayatta olsaydı, biri bana kötülük yaptığında onu babama söylemekle tehdit ederdim.
babam hayatta olsaydı, yalnız kaldığım zamanlar onun için ağlamazdım, ya da ağlayabilmek için banyoya saklanmazdım.
babam hayatta olsaydı, ona onu sevdiğimi daha fazla söyleme fırsatı bulurdum.
babam hayatta olsaydı, insanlar anneme dul olduğu için önyargılı yaklaşmaz, kötü davranmazlardı.
babam hayatta olsaydı, babamın özenerek giydiği kıyafetlerini başkalarına vermezdik.
babam hayatta olsaydı, annemi öperek beni kıskandırmaya çalışır ve buna gülerdi.
babam hayatta olsaydı, "baba" kelimesini daha fazla kullanırdım ve "baba" derken içim yanmazdı.
babam hayatta olsaydı, ağrıyan başına masaj yapardım.
babam hayatta olsaydı, onu toprağın altında çürür vaziyette hayal etmezdim.
babam hayatta olsaydı, onun elini tutar, hiç bırakmazdım.
babam hayatta olsaydı, onu rüyamda görüp hatırlamaktan korkmazdım.
babam hayatta olsaydı, her kitap okuyuşumda bana "profesörüm" diyen biri olurdu.
babam hayatta olsaydı bizi pikniğe götürür, mangalın başına da kendisi otururdu.
