deneyimlerin getirisi olan yaşanmışlıkların acı tatlı izlerinin bir bünyede açtığı düşünce fırtınası diyelim.
hayat bana bunu öğretti sözlük;
hayat bana ne öğretti?
yanılmayı öğretti, her yanılgıda keşkelerim birikti.
yalanın kuyruklusuda olurmuş meğer, kabul ettirdi.
insanların aslında koca bir hiç olduğunu ama bu hiçliklerin arasında benimde bir insan olduğumu unutmamam gerektiğini öğretti.
şaşırdım bazen, olamaz olmamalı dedim.
yakışmıyor bu insana yakışmamalı dedim ama;
kendi düşüncemle ters düşmemi, kısacası tükürdüğümü yalamayı öğretti.
cesaretimi kaybetmemi sağladı. cesur değilim artık yeni bir insan tanımak istemiyorum.
midem bulandı çok...
hamile kadınlar gibi aş eriyorum doğru insanlara ama doğru insan nerede?
diye sormamam gerektiğini yine hayat öğretti!
evet sözlük kısacası şu sıralar anlamsızım.
hayat bana anlamsızlığıma anlam katmayı öğretebilecek mi?
