Tanım:10 yaşında hayata atılmış, ergenliği yaşamaya fırsatı olmamış bir yazardan önemsiz bir aforizmanın geleceği başlık.
hayat bana güvenmemeyi öğretti sözlük, ne koşulda olursa olsun hiç kimseye güvenmemeyi. Hani derler ya babana bile güvenme, hayat beynime nakşettirdi bunu sözlük.Hayat senin için hayatını değiştirebilecek insanlara dahi siktir çekmeyi onları önemsememeyi nihilist olmayı öğretti sözlük. Hayat ömrümde gün doldurmayı öğretti ve daha neler öğretmedi ki sözlük.
Hayat bana her şiir de kendini bulmayı, bu sebeple efkarlanmayı, ben merkeziyetçiliği öğretti. Bilmem ki sözlük hayat bana özel olduğumu öğretti ve daha ilerde bu öğrettiği şeyin yalan olduğunu gösterdi ve öğretti. Eşsiz kar tanesi olmadığımı ve olamayacağımı öğretti. Hayat bana dünyada mahşeri bir düzen içinde yaşadığımı öğretti.
Hayat bana bir insanın başka herhangi bir insanı asla kendisi kadar önemseyemeyeceğini yahut sevemeyeceğini öğretti ki sözlük bu içlerinden en acı vereniydi.
Hayat bana maske takmam gerektiğini öğretti ve eğer bu maskeyi çıkarırsam zarar göreceğimi öğretti. Hayat bana kendi boyadığım maskemle insanlara bakmayı öğretti. hayat bana yalancı olduğumu gösterdi ve bu yüzden hayat bana hiç bir zaman dürüst olamayacağımı öğretti. Hayat bana kötü olmayı öğretti sözlük.
Hayat bana whocares tarzı yaşamayı dayattı sözlük, hayat.. ve hayat bana...
Laf-ü güzaf. **
