mutlu bir evlilik.. aşk evliliği benimkisi. birçok zorluğa birlikte göğüs gererek, yıllarca sabrettik. sonsuza kadar birlikte olmaya ant içtik biz. onun derdi benim derdimdi. iki çocuğumuz olacaktı. ilki kız olmalıydı ikincisi erkek. abi sıkıntısı çekmesini istemezdik kızımızın. biz bu yüzden çok çekmiştik.
işten çıkıp yorgun argın evimize gelip birbirimizi gördğümüzde tüm sıkıntımızı yorgunluğumuzu bir kenera atar birlikte yemek hazırlar, yerdik. sonra tv karşısına geçip küfür ede ede maç izlerdik birlikte. onun sevdiği herşeyi ben de severdim. bir kere olsun çiçek alıp eve gelmezdi ben de hiç yakınmazdım bundan bilirdim beni çok sever ama böyle şeylere ihtiyaç duymazdı..
alırdık şarabımızı güzel bir film koyup izlerdik. her yudumda aşk vardı. şarap içmeyi çok severdik ikimizde..günlerimiz böyle geçerdi çok mutluyduk çocuk yapmak istiyorduk artık.hayallerimizi gerçekleştirmek..
derken bir gün işten işten çıkarken bir telefon geldi. eşim arıyordu. eve gelirken alınacak birşey var mı diye soracak yine deyip açtım telefonu. telefondaki ses iş yerinden en yakın arkadaşı muratın sesiydi. sesi titriyor ve ambulans silen sesi duyuluyordu. 'O' nerde neler oluyor dedim. konuşamıyordum. duymak bilmek düşünmek istemiyordum. kalbim sıkışıyordu. iş yerinden çıkıp arabasına doğru ilerlerken kontrolünü kaybeden bir araba ona hızla çarpıp kaldırıma fırlatmış.. yere yığıldım bir anda. patronum beni o halde görünce koşup telefonu elimden aldı. ve beni hastaneye götürdü. arabada giderken ağzımdan bir kelime çıkmadı. hastaneye gittim acile koşturdum. murat yerde oturmuş ağlıyordu hıçkıra hıçkıra. beni görünce bana sarıldı. hala susuyordum. ağzımdan çıkan ilk kelime 'nerde' oldu. ameliyata aldıklarını söyledi. saatler geçtikçe onun beni bırakma ihtimali beynimde dönmeye başladı. hayır beni bırakmaz, bırakamaz söz verdi diyordum.
ameliyattan çıkan doktora koştum. karşısında dimdik duruyordum. oysa susup boynunu büktü. ve o kelimeyi söyledi...kaybettik... hayır olamazdı şakaydı, kabustu bu.. koşarak ameliyat odasına girdim. üstünü kapamışlardı tamamen.. yüzünü açtım.. sevdiğim adam, erkeğim, canımın yarısı orda öylece yatıyordu. ' aşkım ben geldim aç gözlerini bak burdayım. beni bırakmazsın sen. hadi ama aşkım kalk evimize gidiyoruz sana çok güzel bir şarap aldım, beşiktaş maçı da var bu akşam söz veriyorum seninle ben de küfür edeceğim.. aşkımmm aşkımmmmm aşkımmmm...'
hayatım o andan itibaren durdu. artık o yoktu. bana o muhteşem gülüşüyle gülmeyecekti artık. artık birlikte hafta sonu tatiline çıkma kavgası yapmayacaktık..artık o yoktu..hayallerimiz yoktu..ben yoktum artık..
