fransız ve ingiliz donanmaları dayandılar boğaza!
ne istiyorlardı bizden bu leş kargaları?
cennet vatanı! estaüzübillah!
dünyanın en büyük donanmasına karşı koyamayacağımızı düşünen ingiliz generali hamilton;
"istanbul'da 5 çayını içeceğim hahaha" gibisinden lakırtılar fırlatıyordu fütursuzca!
son kahkahası oldu.
deniz mayınları o kadar zekice döşenmişti ki ingiliz gemisi ve ardından fransız gemisini denizin dibine batmasını sağladı.
bu esnada top atışları da tüm hızıyla devam ediyordu.
heybetli "koca seyit" ilk iki atışında batıramadığı ingiliz gemisini, 3. seferde dümeninden vurarak mayınlara sürüklemesini sağladı. bunu yaparken kendisinden 4 kat daha ağır bir mermiyi, iman gücüyle topa yerleştirmesi takdire şâyandı.
afallamışlardı.
bu afallama zaferimizin işaretiydi.
yine geleceklerdi, bu sefer de mustafa kemal çıkacaktı karşılarına.
yine hazimete uğrayacaklardı.
anlayacaklardı çanakkale'nin geçilemeyeceğini.
ve arkalarına bakmadan sessizce kaçacaklardı. kaçarken zafiyat vermemelerini ise başarı olarak adleteceklerdi, öyle oldu.
sözü mehmet akif'e bırakmak; en güzel bitiriş olacak.
şu boğaz harbi nedir? var mı ki dünyada eşi?
en kesif orduların yükleniyor dördü beşi,
tepeden yol bularak geçmek için marmara'ya
kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
nerde -gösterdiği vahşetle- "bu bir avrupalı!"
dedirir: yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi!
