ağızda sakız vardır. o sakızla en kıl (zannedilen) hocanın dersine girilir.(ağızda sakız olduğu tamamen unutulmuştur)koskoca anfide orta sıralardan birine oturulur. sakız çiğnerken bi an hocayla göz göze gelinir. sınıftakiler sınıf kalabalık olduğu için hocanın kime baktığını farketmez neyseki. hoca dersi anlatmayı bırakmıştır. siz güzel bir azar beklerken hocadan aynen şöyle bir söz çıkar; 'çiğneyebilirsiniz' ve ardından güzel bir gülümse.
tabii ki sakız çiğnenmeye devam edilmez. o koskoca sınıfta o hoca tarafından artık sima olarak bilinmek güzel bir duygu olsa da tanınma nedeniniz hep bir utanma nedeni olarak kalacaktır.
sonradan, bu hocanın ne değerli bir adam olduğu farkedilir(gerek dünya görüşü gerekse de kişiliği)ve hiçbir dersi kaçırılmaz...
