"keşke ben yazsaydım lan" diye iç geçirmelere sebep olabilecek kadar güzel sözlere sahiptir bu eser. "yazmışken bir de söyleseydim ya" diye de devam eden düşüncelere sevk eder, böyle gariptir, ilginçtir. sonra jarvis cocker'a saygı duyulur içten içe, "bu güzelliği kirletmenin manası yok" diyerek vazgeçilir düşüncelerden, uzaktan sevilmeye devam edilir.
