Küçükken düşünmemiz gereken şeyler yoktu , saf ve temizdik kendimize oyuncaklardan ve hayallerimizden yarattığımız dünyaya odaklamıştık...Birşey isteyince yapılmayınca bi surat asmayla sunulurdu önümüze herşey.. Kafamızda yarattığımız kahramanlara inanırdık onların bizi koruyacağına ama büyüğünce anlamaya başladık hayatı ve küçüklüğe özlem başladı...
