eğer yıkadığınız kişi çok yakınınız* ise hayata bir süre ara vermenize sebep olur. çünkü herşey anlamını yitirmiştir artık. zaman durmuştur sanki. kuşlar uçuyor mudur acaba o anda, yoksa havada donup kalmışlar mıdır sizin gibi, bilemezsiniz. çünkü sizin de kalbiniz durmuştur o anda, atmaz olmuştur. hareket edebiliyorsunuzdur ama makineleşmiştir bu hareketler ve engellenmektedir 100 ton olmuş kollarınızın ağırlığı ile. garip bir sükunet ve bilgelik çöker üstünüze, salya sümük ağlamak isterken.
cenazeden birkaç gün sonra kalkar üstünüzdeki bu hal. zamanla unutursunuz tümüyle. yine normal bir adam olarak yalan olduğunu artık bildiğiniz hayatınıza devam edersiniz. ama arada bir o anı hatırlarsınız ve kalbinizde bir şimşek çakar, hayatınızın anlamsızlığını tekrar yüzünüze vurur. "umarım beni de yıkarlarken en azından bir sevenim olur aralarında" diye düşünürsünüz ve "görüşmek üzere" diye geçirirken içinizden, kalbinizde bir tebessüm belirir.
