sonradan istanbul'a girmiş olsalar bile bu savaş tüm dünyaya türk'ün son damla kanını vermeden teslim olmayacağını göstermiştir. dünya savaşı yenilgisinden sonra başlayan kuvay ı milliye ruhuna ve sonrasında kurtuluş savaşına ümit tohumlarının bu savaş sonrasında ekilmiş olması dahi şu anki verilen değerin bırakın abartıyı eksik olduğunun kanıtıdır. sonuçta işe yaramış olup olmaması mühim değil. hatta biz o savaşı kaybetmiş de olabilirdik. önemli olan burda yurduma düşman ayağı girmesin diye gözünü kırpmadan şehit olan yüzbinlerce insanı anmak. sayın dangalaklara söyleyim. eğer biz burda kazandığımız bir zaferi kutluyor olsaydık çanakkale'den çok daha işe yarayan zaferlerimiz olmuştur tarihte. gider 29 mayıs'ı çok büyük bir coşkuyla kutlardık. burdaki mantık kazanılmış bir zafer değil bitmiş tükenmiş denilen bir milletin vatan uğruna destansı direnişi. bilmem anlatabildim mi?
