gördüm, o korku salan, çirkef, anlayışsız, dayakçı, lanet, dayatmacı kadın gitmiş, kendi halinde, üflesen yıkılacak halde olan, suratına baktığımda bırakın korku duymayı komik bir hal gelmiş olan kadın gelmiş.
uzaktan gördüm o beni görmedi tabi, gözümün önünden neler geçti neler, "sen okumazsın", "hayvanın tekisin", "bir an evvel baban seni okuldan alsın" naralarını, tuvaletin çeşmesinden su içtim diye, tenefüsten 2 dakika geç geldim diye, tüm sınıfı cezaya bıraktığında nöbetçi öğretmen "niye tenefüse çıkmıyonuz" dediğinde, "cezalıyız öğretmenim" dedim diye(neymiş ceza verdiğini kimse bilmeyecekmiş, birisi sorduğunda "çalışıyoruz" diyecekmişiz), okuldan başka bir hocaya belediye otobüsünde yer vermedim diye(o daha vahim bir hikaye) daha ne siktir boktan sebepler yüzünden attığı dayakları...
o zaman boyu benden uzundu, şimdi baktım benim boyum uzun, o zaman o güçlüydü, şimdi ben güçlüyüm, şeytan dedi "git hesaplaş" yapmak istedim çok, ama sonra kendime dedim "boşver, allahından bulsun", ona görünmeden uzaklaştım.
beynime çaktığı çivileri çoktan söktüm ama izlerini silemedim maalesef, bugün zaman zaman yaşadığım psikolojik sorunların kaynağı odur, allah seni nasıl biliyorsa öyle yapsın b.a.
