bir yere gitmek istemeyle başlar, bir deniz kenarına, kimsenin olmadığı sade bir odaya gitmek istemeyle başlar.
sonra bağıra bağıra kimse neden diye sormadan niye yapıyorsun bunu diye soramadan kimse gelip başını okşamadan yapma demeden ağlamak ister insan. ben de istiyorum. niye ağladığım sorulmasın, yapma denmesin, bağıra bağıra hüngür hüngür ağlayayım bir deniz kıyısında. niye ağladığımı ben bile bilmeyeyim.
o zaman düzelecek her şey biliyorum, bunu yaptıktan sonra herşey geçecek. kalbim, gözlerim düzelecek. ben içimdeki zehri böyle atıp, sonra yoluma gidebileceğim, eğer gerçekten kötüysem işte o zaman düzeleceğim, eğer vazgeçmem gerekiyorsa orda o saniye vazgeçeceğim yok sevmem gerekiyorsa o zaman da buna karar vereceğim. ben o günü bekliyorum.