7.
-
yalnızlık allah'a mahsustur dediler, ki ben allahı kesme işaretiyle ayırdım, ve en büyük yalanı söylediler bize.
yalnızlık allah'a mahsustu; gelgelelim inananı, inanmayanı, ineğe tapanı, plaza insanı, varoş cocuğu, hepimiz yalnızdık.
yalnızlık öyle bir tiryakilikti ki ne ölüm dinliyordu ne alışkanlık.
yine de ben yeğlerdim yalnızlığın allah'a mahsus olmasını. zira her beşeri yalnızlığa katlanamayacak kadar acizdi.
yalnızlık, insanı için için kemiren bir tiryakilikti; üstelik zevk alınan..
