her sabah okula giderken bu tıklım tıklım otobüslerde eziliyorum, büzülüyorum, kayboluyorum, koltukta oturan insanların üstüne de çıkıyorum... ama neden? o koltukta rahat rahat oturan doyumsuz, empati kuramayan şoför yüzünden.otobüsten inmek isteyen insanlar çantamla birlikte benide peşlerinden sürüklerken yolculuk yapmak hiç de hoşnut olduğum bir durum değil. bir keresinde iki adamın resmen ağız ağza girdiğine, kollarının birbirine dolandığına şahit olmuştum. bir keresinde de en arka koltukta yer kalmadığı halde orda oturmayan çalışan kadının derinizdeki bir et ben gibi* yada yeni pörtlettiğiniz bir siyah nokta gibi durduğunu söyleyebilirim..bazen o hengamede okula gitmeye çalışırken düşünüyorum bunun bi çaresi var mıdır acaba diye...ama aklıma hiç bir şey gelmiyor.
bir de garip yönü var: bu otobüslerde insanlar kimi zaman vahşileşiyor kimi zamanda yardımsever oluyor...ayrıca koltuklarda oturan insanların bunu nasıl başardığını da çok merak ediyorum.
