otobüste her zaman olduğu gibi cici insanlarımız kapı tarafında soför beyimizin yanı başında sıkışırlar. ortası boştur ama insanımız işte kuytuları sevmez. kapıya yakın olcak illaki. soför tabi gıcıklanır ve gözleriyle anlatmaya çabalar ama çaresiz ^ablalar şekermi dağıtacam ne bekleşiyosunuz dibimde geri gaç geri bak nefes alamıomm^ der...
neyse ki amcamız sevimli gelir herkeze otobüste toplu bi gülümsemeye sebep olur. şahane olur...
