filmden ziyade kendimi adventure bir oyunda hissettim. adeta bir (bkz: fahrenheit) oynuyordum. ya da (bkz: heavy rain).
film boyunca adada kasvetli ve gergin bir hava hakim ve doktorlar kötü adam gibi gösteriliyor bizlere. lobotomiler, hastaların denek olarak kullanılması gibi bir ortam estiriliyor ancak anlıyoruz ki bunların hepsi bir role play imiş. henüz film başında çok ufak detaylarla sonuna yapılan göndermeler bile mevcut. federaller hastaneye girerken sözde ortağının silahını teslim ederken tek hamlede çıkaramaması gibi. sonradan adam doktormuş ulan diye dank ediyor bu sahne bizlere.
onun dışında leonardo di caprio yine döktürmüş diyorum.
