Galatasarayımızı şampiyonluğa attığı kocaman adımdan dolayı kutluyorum. abdul kader keita nın muhteşem futbolunu izlemek ayrı bir zevkti ve bu zevki yaşattığı için her yerinden olmasa da gözlerinden öpüyorum.
oyuna erken bulunan golle başlamak büyük bir kesim için avantaj olarak algılansa da ben bunu kendi çapımda nedense ulan eyvah şeklinde bir iç ses ile kötü algıladım.çünki erken gelen gol bir hafta boyunca yapılan motivasyonun içine sıçabilir ve rehavete sokabilir.nitekim bir iki pozisyonu buna yorabilirz.erken gelen golden sonra galatasaray daha sağlam ve kontrollü elden bırakmayan bir futbol yapısına büründü.buda seyir sevkini azalttı.
bunların yanına bilindik mustafa sarp ve barış özberk ikilisini oyun anlayışı ve yetenekleri eklenince tereddütleri akıllara getiren ve azda olsa sövdüren bir maç oluşmaya başladı.dos santos istekli başladığı maça ağırlığını bir türlü koyamadı.ulan hadi ikinci yarı kasımpaşa maçındaki santosu gösterir diye ümid ederken tabelada ayhan ın sırt numarasını görüverdik.yerinde bir değişiklikti.
abdul kader keita süper lige gelip gelebilcek en üst düzey futbolculardandır.harikulade futbolu , kıvrak hareketleri ve üstün kabiliyetlerinden dolayı iyiki varsın keita.attığı ve attırdığı golle tartışmasız maçın yıldızıydı.milan baroşun oyuna girmesiyle oldukça heyecanlandım bende samiyendeki ve televizyonları başındaki milyonlarca aslan gibi.içimden hep geçirdim ulan bir gol atsa be diye.ve rabbim duamı kabul etmiş olacak milan baros golünü attı ve galibiyeti çok daha anlamlı kıldı.devamın gelmesi dileği ile tebrikler milan baros.
haftaya trabzonspor maçında aynı mücadele ve gününde bir keita ile yine durdurulamaz olduğumuzu ipatladık.şampiyonluğumuzu ilan etmemize iki hafta kaldı.
