ağzına kadar dolu olan bir otobüste, şöförün sürekli "ilerleyin kardeşim! " şeklindeki laflarını işitip yavaş yavaş arkaya doğru ilerliyorduk. bu ilerleme yaklaşık olarak 15 dk boyunca otobüsün en başından en arkasına doğru gerçekleşmekteydi. ciddi ciddi ön kapıdan arka kapıya sürünerek gelen 15 yaşlarında bir genç takıldı gözüme. sabırsızlığı yüzünden okunuyordu. son olarak şöför açtı ağzını ve şunları söyledi;
- ilerleyin arkada boşluklar var!
gencin cevabı ise şöyle oldu:
- ulan .mına koyyım sabahtan beri ilerliyoruz madem yürücez ne bokuma bindik .mına koduğumun otobüsüne!!
sonrası derin bir sessizlik hali.*
