fiziksel anlamda değil ama ruhsal anlamda cidden böyle bir mantık söz konusu bazı insanlarda. kardeşim beş sene önce lösemi tedavisi görüyordu. hastanede anneler çocukların yanında kalırken babalar dışarda bekliyorlardı. ramazandı o zaman. eniştem sigara içmiş dışarda. babamla bekliyorlarmış. daha sonra adamın biri yaklaşmış yanlarına. buradaki çocukların hepsi ölecek, boşa uğraşıyoruz biz demiş. zaten kardeşimin hastalığıyla sarsılan babam* ne yapacağını şaşırmış. ezildikçe ezilmiş. adam bir şeyler daha söyleyip gitmiş. biraz zaman geçince aklına gelmiş babamın eniştemin sigara içtiğini gördüğü için yapabileceğini bunu. sonra adamı bir yerde görmüş. yakasına yapışıp demiş ki; ekilir ekin geliriz, ezilir un geliriz, Bir gider bin geliriz! sanırım bu laf adama kapak olmuş. daha da gözükmemiş ortalıklarda.
tanım: var sanırım böyle insanlar. illa gelse de dövsek demiyorlar belki ama gelince aksatmıyorlar işlerini.
