siyah beyaz, sessiz, kontrastın dibine vurmuş, hayatımda izlediğim en sıkıcı film.
doğu toplumu olarak ikon ve simgelere alışık olmadığımız için, bu tarz eserlere gerekli bakış açısı getiremediğimiz kanaatindeyim. verilmek istenen mesaj, bunların nasıl anlatıldığı, filmin amacı bunları sorgulamak gerek biraz. kaldı ki yönetmen filmin sonunda açıklama yapma gereği hissetmiş. tahminimce yeterince anlaşılamayacağı kanaatinde.
film amacına fazlasıyla ulaşmış bence. insanı sinirini bozan -sıkılmaktan dolayı değl- düşündüren, üzen, gerim gerim geren bir film. yönetmen kendi tasarladığı yardılış efsanesini anlatmış. çok uç ve korkunç bir efsane ama yapmış adam. belki de evrenin geleceğiyle alakalı bir teoridir bilemiyorum. eminim filmde gösterilen sahnelerin, insanların giydiği kıyafetlerin, tanrının kendini ödürme şeklinin bir manası vardır. ama tabi çok kişisel bir anlatım olduğu için çözülmesi zor.
izlenilmesini tavsiye ediyorum. kült mült olduğu umurumda deil. sadece sinemanın içinde neler olduğunun görülmesi için.
