ülkede varolan sorunları, görmezden gelmek en kolayıdır dertsiz tasasız yaşar gider insan, ama ülke sorununu kendi derdi gibi gören, kafa yoran, mücadele etmek isteyenler, bazen gördükleri pejmürdelik ve vurdumduymazlıklar neticesinde yıpranır, yorulur, kaçmak nefes almak isterler, fakat vatan ve millet sevgisi denen, bazılarının hiç yaşamadığı, hiç bilmediği duygular onları tutar ve kalıp mücadele etmesi için ikna eder.
ülkeler ve toplumlar bazen sıkıntılı veya kaotik süreçler yaşayabilir, kimileri ülkeyi terk ederek bu sorunların içinden sıyrılmak isteyebilir, ama bu gidişin ne terk-i diyar eyleyene ne de ülkeye hiçbir faydası yoktur, çünkü insan yaşadığı toplumla beraber ayakta kalır, geçenlerde ülkesine giremeyen iranlı bir keman virtüözünün cümlelerini duyunca bu duygunun nasıl bir şey olduğunu daha iyi anladım, adam diyor ki; ben bir milli marş duyunca hüzünleniyorum, bazen ağlamak istiyorum, çünkü benim başkalarıyla birlikte söyleyebileceğim bir milli marşım bile yok.
