türkiye cumhuriyeti devletinin ve türk silahlı kuvvetlerinin seçtiği yol nedeni ile, hiçbir şey denemeyecek yazardır. bunun yanısıra, söylenen cümle, yargı olmaktan çok inancın ötesine geçemeyecektir.
ermeni soykırımı yada sözde ermeni soykırımı, nasıl nitelendirirseniz nitelendirin. beni ilgilendirmez; çünkü sözde mi özde mi böyle bir olayın olduğu, ne yazık ki yirmi birinci yüzyılda olmamıza rağmen bilinmemektedir. neden mi? basit. türkiye cumhuriyeti devleti, daha doğrusu türk silahları kuvvetleri bu konuda isteksiz davranmaktadır. peki niye türk silahları kuvvetleri, bu yazı da yer almaktadır? bunun cevabı da basit. osmanlı dönemine ait bütün bilgi ve belgeler, türk silahlı kuvvetleri arşivinde saklanmaktadır. bir süre önce, ne yazık ki zamanını şuan için hatırlayamıyorum, bir komisyon kuruldu. türk ve ermeni tarihçilerin buluştuğu, özgür ve siyasetten uzak tarihçilerden oluşan bu komisyon, türkiye ye geldi. gelenler tabi ermeni tarihçilerdi, sonuçta türkiye de yaşayan tarihçilerin türkiye ye gelmesi mantıksız olurdu. neyse, konumuza dönelim. komisyon kuruldu, hükümetler destekledi. silahlı kuvvetler, arşivleri açıyoruz dedi. sonra ne oldu biliyor musunuz? ermeni tarihçiler ile türk tarihçiler, silahlı kuvvetler arşivi önünde, basınla ile birlikte buluşunca, silahlı kuvvetler bir karar verdi. arşivleri açmıyoruz.
şimdi sorun kendinize. bütün dünya da, ermeni soykırımı demek, size puan kazandırırken ve siyasetçiler bu konuyu ağızlarında sakız gibi oynatırken, siz gelir bir de inadına bu konunun iki ucunu da açık bırakırsanız, ne olmasını bekliyorsunuz ki?
var mı, yok mu? bırakın. çok konuşmayın, lüzumsuz. ardınızda bırakın, bırakamayacaksanız da siyasete alet etmeyin bunu. ağızınızda sakız etmeyin; çünkü biz arşivleri açmadıkça, diğer insanlar asla susmayacaklar. kasmayın, zorlamayın kendinizi. lüzum yok.
