arkadaşın hatıralarını, diğer aşkları ile olan durumlarını dinlemekle sonlanır. bununla ilgili olarak (bkz: cezmi ersöz)'ün harika bir paragrafı vardır.
" kimi sevsem ,onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı yada onu terk edip giden bir sevgilisi, kimi derinden sevsem , o bir başkasını derinden hatırlardı.Öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim. Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyidim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden. Beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. ''Ne olur, bir daha beni aramayın! Çünkü ben kolay unutamıyorum. Çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. Çocukluğumun o güzel bahçesini.'' Böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni... Soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim... O, yedek sevgili!... "
