söylemek istediğini mimik ya da sözler yoluyla muhatabı olan kişi ya kişilere aktarma durumudur.
anlatmak bir yetenektir. kimi çok iyi yapar bunu. kimi beceremez. daha büyük sıkıntı var mıdır anlatamamaktan. sıkılır, bunalır, daralır insan. hani bir laf vardır ya ne kadar anlatırsan anlat anlattıkların karşındakinin anlayacağı kadardır diye. böyle birşey işte. e sen anlatamazsan o ne yapsın.
telefonla konuşurken anlık tutukluk yapar ya beyin. meşgul filan çalar. dil ile irtibatı minimum düzeye iner. geçen mesela bir uçak sormam lazım. kalktı mı gecikmesi var mı diye öğrenmek için. lafa en sonundan başlayınca karşındakinin de pek suçu olmuyor haliyle.
aranan yer ankara havalimanı danışmadır.
-ankara uçağınız kalktı mı?
-nereye?
-bizim ile
-neredesiniz ki siz.
-istanbul?!
-hangi havayolu ama. ankara'dan istanbul 'a çeşitli saatlerde çeşitli havayollarından uçak kalkıyor.
en başta o soruya birkaç bilgi daha eklese insan, bu denli uzamazdı diyalog.
bir de amirden izin isteme psikolojisi vardır. of..
-izin alacaktım ben.
-hasta mısın?
-yok şimdi değil. sonra. başka bir zaman için.
-e o zaman gel.
-yıllık izin ama. yazdırmam gerekiyormuş.
-öyle desene.
diyebilsem diyecektim zaten. birden heyecan yaptım diyemedim. iki kelimeyi bir araya getiremedim ki söyleyeyim.
bir de otobüste inilecek yerin ismini unutursun hani arkadaş söylemiştir de çıkıp gider akıldan. uğraş ki bulasın nereye gideceğini?
-ben ilk defa gidiyorum da. şeyde inecektim.
+(bön bakış)
-böyle akan bir su var. fil var. filin bacaklarının arasından su geliyor. ümraniyeden önce. hani şey var. köfte yapılıyor isveç hah ikea var.
tepeüstü mü.
-hah!..pff..
orhan veli bile anlatamamış ne olacak. insanlık halidir. fakat kendisi anlatamıyorum da dese hepimiz anlamışız derdi var söyleyemez.
bizim gibi otobüslerde helak olmamış.
ne diye anlatmaya çalıştım bilemem. neyi anlatmak istedim onu da bilmiyorum.
