gürüldeyen ateşin sesi yarım kalmış gecenin korkutucu sessizliğiyle fısıldıyordu;
git! git ve bırakma. belki başka, belki farklı. yeniden hayat dolacak belki için.
belki yeniden seveceksin dese de içim korkuyor. kalbim o ürkütücü sese kulak vermese de yanan odunların çıtırtısı küçük zeminler hazırlamaya yetiyor kötü düşüncelere.
yine ses ve sessizlik.
hayatımın esleri oluyor bazen istemeden olsa da bıraktığım zaman elimden sesleri. ruhumun uçurum kenarındaki kalp atışları gibi yoğun ve yorucu, tükeniyor onlar da.
