Kız karanlık çöktüğünde çok çirkin olur,
Gökyüzüne baktığında.
Sonra ışık korkar.
Aşağıdan yüzüne parlar.
Bu yüzden gün boyu saklanmak zorunda.
Sadece, ışıktan korkmak istemiyor.
Parlaklık soluncaya dek gölgelerde yaşar.
Alacakaranlıkta bir yıldızın parladığını görür ve yalvarır.
Yanaklarımın üzerine güzelliği çiz.
Sabah yıldızı, ah parla,
Yüzümün üzerine.
Sıcak bir ışık fırlat,
Korkunç yüzüme.
Bana yalnız olmadığımı söyle.
Çirkin, sen çirkinsin.
Gecede yalnız giderim.
Geç saat kuşları daha fazla ötmedi.
Kalabalığın içinde güneşin çocuklarını gördüm.
Bu yüzden yıldızlı cennetlerde ağladım.
Sabah yıldızı, ah parla,
Sevgilimin üzerine.
Sıcak bir ışık fırlat,
Onun korkunç yüzüne.
Ona yalnız olmadığını söyle.
Sabah yıldızı ah parla,
Ruhumun üzerine.
Sıcak bir ışık fırlat,
Kırılan bir kalbin üzerine.
Ona ağladığımı söyle.
Çünkü sen, sen çirkinsin.
Sen son derece çirkinsin.
insanlar gözün yarartıklarıdır.
Güzel şeyler benim istediğim şeylerdir.
Fakat sen, sen güzel değilsin, hayır.
Sabah yıldızı, ah parla,
Sevgilimin üzerine.
Sıcak bir ışık fırlat,
Onun korkunç yüzüne.
Ona yalnız olmadığını söyle.
Ve yıldız parlamak ister,
Sevgilimin üzerine.
Göğsümü ısıtır ve sarsar,
Hayatın vurduğu yeri.
Kalp ile görüldüğünde,
O son derece güzel.
