konu olarak sonradan gormeligi ve bunun getirdigi yasam seklini anlatan oyun.
oyun ilk once oyun havasi tarzinda bir muzikle basliyor butun oyuncular sahnede oynuyolar ve daha sonra sahne amator bi sekilde dondurulerek esas sahne duzenine geciliyor.bundan sonra bi dialog basliyorki sormayin gitsin.en az 15 dakika uzun ve yapmacik,espri yapmaya kasan replikler butunu dinlemek ve izlemek zorunda kaliyorsunuz.
hatta ilk perde genel olarak bu sekilde gidiyor.ikinci perde ise nispeten daha keyifli...
oyunculuklara gelince...
mazlum kiper,ridvan celebi ve bora ayanoglu oldukca iyiler ve bence oyunu kurtaranda onlarin performansi...zaten bu uclu esas olarak 2. perdede ortaya cikiyor.Ozellikle naci tasdogen'in yapmaya calistigi espriler ve sakarliklar cok kotuydu,bu kotunun yanina berrin koper'i eklemeden gecmek olmaz.belki de hemen hemen butun oyun sahnede bulunan bu ikili biraz daha dogal olmaya calissalar ve biraz da oyun zorlama repliklerden arindirilsa oyun cok guzel olucak...
yine de butun oyuncularin emegine tesekkur etmek lazim...
sehir tiyatrolarinda izledigim hemen hemen her oyunda fisirdasmalar dinliyorum,hatta bazen bu sohbet havasina variyor.bu nedenle benim tavsiyem "cep telefonlarinizin sesini kapatirken cenenizi kapatmayi unutmayiniz" anonsu yapilmasi.
edit:oyunun en guzelini unutmak olmaz."namusun ceyrek porsiyonu,yarim porsiyonu olmaz.O ya vardir,ya yoktur."
