bu festival sayesinde emek sineması'nın eksikliği hissedilir, belki sinemanın yıkılıp yerine alışveriş merkezi yapılması engellenir diyordum. fakat gördüm ki buralarda insanlar hakikaten her şeye alışıyor, bi kaç saat geçsin her şey kanıksanıyor. mekanlara aidiyet ve bağlılık dersek, yıllardır süregelen festival sağlayamamış bağlılığı anladığım kadarıyla. şey gibi, hani gazetelerde haberler okuruz, birileri yerde yatıyordur insanlar bakmadan yürüyordur. şu avrupa'nın amerika'nın insanı ne duyarsız, ne sorumsuz, cık cık deriz. emek sineması yerde yatıyor, bakmadan yanından yürüyüp geçiyoruz. tanım mı demiştiniz? yerde yatan emek sineması'na bi başımızı çevirip de bakmamızı sağlayamamış festival, 29. uluslararası istanbul film festivali.
