Yorgunum, çok yorgunum
Bana bir el uzat dostum
Kendime yenik düştüm
Sonu yok tutunduğum umudumun.
Gördüm ansızın, gördüm.
Meğer dünya ne güzelmiş
Kahpelik bizdeymiş
Şimdi beni yaşamak öldürüyor.
Belki değiştin yediğim darbelerle,
Hayallerim küçüldüler, ben büyüdükçe...
En son nefeste sordum kendime,
ey gidi koca çınar, yoksa sende mi devrildin?
Zamandan korkarken, nefsinin önünde mi eğildin?
Ey gidi koca çınar, yoksa sende mi devrildin?
zamandan korkarken, nefsinin önünde mi eğildin?
Yorgunum, çok yorgunum.
Bana bir el uzat dostum
Kendime yenik düştüm,
Sonu yok tutunduğum umudumun...
Zaten üç kuruşluk aklım,
bir de kaç karış havalarda,
tutkudan tutkuya geçerken,
hayat arkamdan çarptı.
sözlerine sahip gripin'in son albümünde yer alan parçadır...
