çocuğun kişisel gelişiminde, dersi sevmesinde, ve yine o derste başarılı olmasında büyük rol oynarlar.
1. sınıftaydım ben ilk tokatımı yediğimde. yediğim dayağın sebebi: ders içinde birden fazla tuvalet izni isteyip dersi bölmek. ayakkabılarıma değecek kadar uzun bir önlüğüm vardı, * annemin el örgüsü yakalığım birde. öyle cılız öyle çelimsizdim ki üflesen uçacağım o derece. o güne dair hatırladığım tek şey yediğim tokatın hızıyla sendelemiş olmamdı. onun yerine ben utandım yediğim tokattan. okula, arkadaşlarıma ve öğretmenlerime yeni yeni alışıyorken arkadaşlarımın önünde yediğim tokat tüm şevkimi, hevesimi kırmış, olanlar beni utandırmıştı. ağlayamadım bile. tokatı yiyince hiçbirşey söylemeden bekledim bi müddet. sonra yanağımda 5 parmak izi yerime geçtim, okula da 1 hafta gitmedim. öğretmenimizin adı sevgiydi. ben de çok küçüktüm. ishal olmamın bedeli; yüzüme yapışmış 5 parmak iziydi. öğretmenimizin adı sevgiydi.. .
