bu adamlar bir gün gelir de benden önce ölürlerse, başta ben olmak üzere pek çok kitlelerin bunalıma gireceği gruptur. ninnilerden sonra duymaya başladığımız şarkıları ergenlikte bize yarenlik etti. ilk yetişkinlik yıllarımıza da damgasını vurdu bu insanlar... radyoda duyunca mutlu ettiler bizi, konserine gidince bir ay mutlu dolaştık, anlaşıldığımız için, bizi anlatan şarkılar söylediğimiz için...
her şarkı, bir sonrakini aşar gibiydi.
ölmeyin siz, hep var olun e mi?
"allaam sen beni, annemi, babamı, mazharı, fuatı, özkanı koru yarebbim! sübaneke amin!"
