adam başı 114 dolar borcumuz kalmış 3 senede ödeyeceğiz. hadi hayırlısı.
imf borcumuzun olmaması dışardan ucuz kredi alabilmek demek. yani bir nevi güven. bitmiş bir ülke, bitmiş bir insanın tefeciye gitmesi gibi imf'ye başvurur ve ordan borç alır. dışardan borç almak isteyip alamayınca veya çok yüksek faizlerle alınca imf daha uygun görünüp ordan borç alınıyor. imf'ye borcumuzun bitmesi demek dışardan daha az faizle para alabilmemiz demek. dış borcumuz artsa bile artık daha az faizle borçlanabileceğiz.
artık bitik ve borçlanamayan bir ülke olmaktan çıkıp, imf'ye bile borçlanmaya gerek duymayan bir ülke olmak iyi bir şey. şöyle diyebiliriz. bir şirketiniz var ama bu şirketle iş yapanlar veya bu şirkete yatırım yapanlar şirkete güvenini kaybedip paralarını çekiyor, iş yapmaz oluyorlar. şirket, yüksek faizli banka(imf) kredisinden başka yol bulamıyor. daha önce parasini çekenler ve iş yapmayanlar kredi alabildiğine göre belki durum düzelebilir diye yüksek riski olduğundan yüksek faizle paralarını kısa vadeli veriyorlar. ufacık bir risk oluştuğunda paralarını çekerlerse düzen yıkılıyor. şimdi ise düzen sağlam ve borç verenler güven içinde hissedip düşük faizle paralarını verebiliyorlar.
not: bazı arkadaşlar dış borcumuzun arttığından bahsedebilir. dış borcumuz artıyorsa borç verenlerin bize güvenip para verdiğini gösterir. borçlanamayıp maaşları ödeyemediği için doları 282.000 den 1.700.000 'e çıkartan ve bir sürü şirketi batıran krizi unutmayalım.
