hayır açıp dinlemeyeceğim dediğim zaman "üf tamam bu kez son ama" diyerek kendimle pazarlığa oturttuyor bu şarkı beni. redd söylüyor tabiki.
bir hayat düşündükçe ve bazı şeyler için ilerde geç kalmış, bazı şeyleri elden kaçırmış olduğumuzu hayal ettikçe canım acıyor bu şarkıda. zaman geçip, her şeyi akışına bırakıp yaşamak ve hayatımın sonunda bu yüzden pişman olmak istemiyorum. bu şarkı, akışına bırakmak istediğim zamanda her şeyi "emin misin?" dercesine karşıma çıkıyor. tekrar korkuyorum.
sorunlar olabilir, dünyanız kararmış olabilir ama hiçbir şey "her neyse her şey karıştı ama yine de hissettiklerim bunlar" diyebilmeye engel değildir, olmamalıdır.
