whitesnake'in daha doğrusu david coverdale'in eskimeyen şarkılarından biridir. 1982 yılındaki saints an' sinners albümünden sonra 1987 albümünde tekrar yorumlanmıştır. her iki albümde de oldukça sert bir şekilde yorumlanmıştır ancak 82 versiyonunda blues melodileri daha ağır basar. 87 versiyonunda ise john sykes'ın durmak bilmez parmakları renklendirir şarkıyı.
whitesnake konserlerinde hala çalınan ve canlı performansında gitar ve davul soloları da barındırdığı için on dakikayı aşan bir şarkıdır.
