sevgilinin en yakın arkadaşına karşı "hisler beslemek"ten çok çok daha az bir acıya, tereddüte ve üzüntüye yol açacak durumdur.
bir kişinin yakın arkadaşın sevgilisi ya da sevgilinin arkadaşı olması ondan hoşlanılmayacağı, aşık olunamayacağı anlamına gelmez. insanoğludur bu, mantığından öte duygularıyla hareket eder ve çoğu zaman da çuvallar. bir insana ilk görüşte değil de, ancak tanıyınca aşık olunabileceğini savunan ben gibiler, bu konuda şu görüşü savunurlar: sürekli görüşülen, konuşulan kimseler daha çok tanınacağından, o kişilere aşık olmak ya da onlardan nefret etmek için bir çok neden bulunabilir. arkadaşın sevgilisi ya da sevgilinin arkadaşı da, sürekli görüşülen kimseler olduklarından, eğer kişilerin hoşuna giden yanları varsa ve gün be gün daha niceleri ortaya çıkıyorsa, onlara aşık olmamak elde değildir ki bu normal bir şeydir. sırf başkasına ait olmaları da bu gerçeği değiştirmez, çünkü ortada bir "var olan" durum söz konusudur. kötü bir durumdur, umarım kimsenin başına gelmez ama aşılamayacak ya da baş edilemeyecek durumlar değillerdir. yalnız sonunda bir takım yaralar bırakıp da giderler.
