'Yazsana hadi..'dedi kadın, 'başkalarının aşklarını uzaktan gözleyip yazmak kolay, yürekliysen kendi yenilgilerini, zaaflarını,hatalrını,yalanlarını ihanetlerini,bir kalemde silip attığın seni sevmekten başka hiçbir günahı olmayan o insanları yazsana..'
şaşırdı adam, böyle bir meydan okumayla karşılaşmamıştı bugüne kadar.şimdiye kadar kim girdiyse hayatına sadece kendi çizdiği sınırlar içerisinde kalmasını sağlamıştı. ancak onun izin verdiği noktaya kadar erişebilirlerdi.daha ötesine değil geçmek,bunu istemeye bile cesaret edemezlerdi. ne oluyordu peki? bu kadın ne sanıyorddu kendini de adamın süeülmemiş topraklrına,keşfedilmemiş kıtalarına doğru adım tabiliyordu? daha da önemlisi adam neden onu kendinden uzak tutamıyordu?
adam kadının yüzüne bakıyor,aklından sürüyle cümle geçiriyor,hiçbirini toparlayıp söyleyemiyordu.kilitlenmişti adata.bulunduğu mekan öylesine küçülmüştü ki, duvarların arasında ezildiğini hissediyor, oradan kaçmak, kendini bilinmez sokaklara atmak, saatlerce, belki de günlerce yürümek istiyordu. birşey tutuyordu onu. sanki oradan kalktığı an, geleceğini, umutlarını, mutluluğunu ve yüreğinde taşımaktn hiç bıkmadığı aşkını da bırakacaktı orada. yine de bir yanı 'kalk ne duruyorsun ? haddini bilmeli bu kadın, kalk ve yürü' diyordu.
oysa kolayı seçmek olacaktı bu. kalkıp gittiği zman kendini o ankinden çok daha iyi hissedecek ama belki yıllarca sor sor bitmez sorularla başbaşa kalacaktı. en kötü yanıtın bile cevaplanmamış bir sorudan çok daha iyi olduğunu öğrenmişti artık. üstelik ne oyun yapacak yaştaydı ne de aşkı küçük dargınlıkların sırtına yükleyip 'seviyorsa arar' basitliğine sığınacak yapıdaydı.
kalkmadı, sevmektan hiç vazgeçmediği o kadının gözlerine bakmayı sürdürüp şunu söyleyebildi sadece...
'say ki yazdım geçmişimi, bu andan sonra içinde senn geçmediğin tek bir satır bile yazabilir mi sanıyorsun? bir başkasını anlatmak için başlanmış cümleler seninle bitecek, öyle olacak. bu yüzden yazdıklarım ne tam olarak seni ne de onları yansıtacak. seninle bu kadar doluyken, içimde aşka dair ne varsa sana yönelmişken senden olmayan birşey yazarsam eğer asıl ve en büyük ihaneti kendime yapmış olmayacak mıyım?'
bir suskunluk gelip ikisinin arasına girdi, kadın adamın yüzüne dikkatlice baktı' seni seviyorum ' dedi,bir tek kelime duyulmadı. adamın yüreğinden kalkan kelebekler kadının saçlarına kondu, o da konuşmadı.
çünkü aşkları var olan bütün kelimeleri çoktan aşmıştı..
