fethullah gülen hocaefendi;üstad ferid el ensari(r.h) hakkında demektedir ki;
' elli türlü hastalığım var. ama ben yine de günlerce kendime dua etmekten ziyade namazlardan sonra onun için dua ettim. çünkü o ve onun gibilerin islam'a benden daha fazla hizmet edeceklerine inandım. bir feridül ensârî kadar samimi olacağıma hiçbir zaman inanmadım. çok samimiydi o.
namaz kılmıştım, vefatını haber verdiler; yerimden kalkamadım.
ben kendisiyle hiç görüşemedim; onu yazdıklarından, gönderdiği mektuplarından tanıyorum. o sonradan yola çıkıp öne geçenlerden biri...
hasta halinde hz. üstad'ın romanını (Âhirü'l-fürsân / son süvari) yazdı. sonra arkadan, hasta yatağında bir eser daha yazdı. yatarken bir o tarafa bir bu tarafa dönerek yazmak çok zordur; o metastaz olmuş bir kanser hastasıydı. ölümünü beklerken çok ulvî bir düşünceyle "ölmeden önce bunu bitirmem lazım." diyor. bu mesele yarım kalmasın diye çırpınıp duruyor. bir ibadet ü taat neşvesi içinde meseleye sahip çıkıyor. bunlar çok hafife alınacak şeyler değil.
dolu dolu yaşadı, arkada derin, yüzlerce insana yetecek bir hüsnü zan, bir yad-ı cemil bıraktı, gitti ' '
