buz gibi havada mendil satan küçük çocuğa rastlamıştım bende. bundan birkaç sene önceydi, otobüs bekliyordum ve hava çok soğuktu. üstü başı pek bi düzgün bir çocuk gelip duraktakilere "mendil alır mısınız?" diye soruyordu. burnu soğuktan kıpkırmızıydı, ellerini sürekli ovuşturuyordu. bunu oyun zannediyordu aklınca, koşuşturuyordu etrafta, sonra tekrar soruyordu mendil isteyip istemediklerini. yüzü suyu hürmetine herkes mendil alıyordu. eminim ki aldığı paralarla neler yapabileceğini bile bilmiyordu henüz. aynı bir oyun gibiydi her şey. çocuğun iyice üşümeye başladığını gördüğümde elindeki bütün mendilleri satın alarak eve gitmesini söylediğimde yüzündeki gülümsemeyi tahmin bile edemezsiniz, benimse aklımdan çıkmıyor.
