elbette herkesin hakkıdır ama niyet de önemli tabi. ben milletimi seven bir insan olarak hiç mi istiklal marşı esnasında arkadaşımla haftasonu neler yaptığımızın dedikodusunu yapmadım, dizide ne olmuş sormadım, tabiki benim de katılmadığım durumlar oldu. bazen çocuksu gelirdi marşa katılmak, o zaman yaş komplekslerimiz vardı. bunlar doğal şeyler. ha, eğerki okumayı reddediyorsa bir insan bizim kutsal marşımızı, ben okumam kardeşim diyorsa, o zaman gitsin başka bir ülkeye, başka marşlar okusun. ırak marşı okusun. bu ülkede yaşayıp hizmet bekliyorsan, özgürce yaşıyorsan, hatta bak marş okuma konusunda bile bir özgürlük talebin varsa, çok kaldırmışlardır götünü, bak ne kadar özgürsün dimi, o zaman bu özgürlük için dökülen kanların bedelini de ödeyeceksin haftada iki kez iki dakika bir marş okuyacaksın öğrenimin esnasında, sonra 10 kasımda 1 dk saygı duruşu ile maç önceleri okunan marş kalacak hayatında bir tek. eğerki istiklal marşı okunmasaydı bu ülkede, halaluya diyecektin, asimile bir köpek olacaktın, kim olduğunu bile hatırlayamayacaktın. şükret bi bee! bi de şükret.. hep şikayet, hep şikayet..
