onca şey yazdım defalarca sildim... hiç bir kelime tam olarak anlatamıyor. cümlelerin içi boşalıyor sanki...
evet islam çupi herşeyi çok güzel özetlemiş üzerine eklenecek bir satır, bir kelime bile yok. ancak bu öyle bir sevgi ki...
hani en sevdiğiniz size ihanet eder de içiniz acır ya, hiç ummadığınız yerden yersiniz darbeyi... bazen de karşınıza o kadar güzel bir şey çıkar ki, bok gibi geçen bir günün kötü anlarını bir kaç dakikalığına da olsa unutursunuz. işte bu sevgi her ikisini de zaman zaman yaşattıracak kadar güçlü...
lafların yine içi boşaldı. anlatmak istediklerimi anlatamıyorum...
ama şu durumu anlatayım size belki anlamanıza vesile olur:
fenerbahçe sevgisinin ne kadar yoğun olduğu, ağır bir mağlubiyetin ertesi sabahı, ön taraflarda beyazlamış bir iki saç telinin aynada farkedildiği anda anlaşılır...
bu satırları okuyan galatasaraylı, beşiktaşlı arkadaşlar da kendilerinde benzer duyguları taşıyordur...
herkes herkesten daha çok fenerbahçeli, galatasaraylı, beşiktaşlıdır.
