varlıkla hiçlik arasındaki ince çizgide, gidip gelen zihinlerin, çamur atarak ayakta kalmanın verdiği dirayetle sağa sola saldırıp, ben enbüyüğüm havalarında takılıp, kendi kafasında 'ötekileştirdiklerine' saldırırken kurduğu cümlelerin farkına varmadan yaptığı eylemdir. arada bir beyindeki çekmeceler karıştırılıp müsvette fikirler, çöpe atılırsa, depresif durum ortadan kalkabilir, yoksa, sürekli sümük ve bokla yaşamak zor olur, insanda ağırlık yapar, sürekli bedende tutulduğunda dayanılmaz boyutlara ulaşır iş.
