sinemada izleyip doya doya ağladığım, izlerken babamın bizimle gelmediğine hayıflandığım harika film.
aylar sonra şehirlerarası bir yolculukta muavin izlenecek film cd'sini yerleştirir ve o da ne 'babam ve oğlum'... muavin çağırılır,
- başka film yokmu?
-bu var sadece, neden sordunuz?
-e ağlarız..
yanıt olarak bir paket peçete geldi. film izlendi, ikinci kez izlendiğine, otobüste olunduğuna filan aldırılmadan, bir daha iyice ağlandı.. yanımdaki öyle hıçkırıyordu ki iyice gaza geldim. mola yerinde dayak yemiş suratlı bi sürü kişi, burunlarını çekerek otobüsten indi.. ama dışarıdan bakanlar ne düşündü bilemem..
