ilimlerde sağlam bir şey kurmak için, insanın hayatından bir defa eski kanaatlerini bırakması gerekir. her birini ayrı ayrı incelemeye lüzum yoktur. yalnız üzerlerine kuruldukları prensipleri tenkid etmek kafidir. bu prensipler, yalancı veya aldatıcı oldukları için,kendilerine güvenilmeyen duyulardır. duyularımızın bazı nesneler üzerine bizi aldatmaları olağan görünmüyor. fakat biz onlarsan o kadar az eminiz ki, hatta uyku ile uyanıklığı birbirinden ayırdedemiyoruz. bize uykuda görünen şeylerin hepsi mutlak olarak hayali değildir. hiç olmazsa onlaran edindiğimiz hayaller, diğer daha basit ve gerçek olan nesnelerin fikirlerinin balitasından tertib edilmiş olsalar gerektir. bu nesneler nelerdir? ve bunların konu teşkil ettiği ilimler, kendilerinden şüphe edilmeyeceğe benziyen hakikatlar ihtiva etmektedirler. hangi sebepler bizi bu nesnelerin hakikatından şüphe ettirebilir? kendisinden şu veya bu tarzda şüphe edilmeyen hiçbir nesne yoktur. bu işaretleri yapmak yeterli değildir. bundan bir fayda elde etmek hakketmek lazımdır. bundan bir fayda elde etmek için kaanatlerimize yalnız şüphe gözü ile bakmak lazım değildir, onların yanlış olduklarını da farz etmek gerekir. bundan böyle yapmakta, ne bir hata ve ne de bir tehlike bardır.yapılması lazım olan faraziyeler nelerdir? ve nasıl kullanmak nasıldır? niçin bu maksadı gerçekleştirmek çok güçtür? bu öğrenildiği zaman kötülüklerin neden olduğunu anlayabiliriz. işte bu öğrenildiği zaman allah nasıl var oldu anlayabiliriz.
