ilkokulda babanla parka gitmektir hayalin. herkese babanla aranın nasıl güzel olduğunu, babanın ne kadar büyük olduğunu * göstermektir.
ortaokulda aldığın takdir belgesi için, sıcak bir gülüş, içten bir sarılış beklemektir.
lisede ailenin desteğini alarak müzikle uğraşıp, yaptığın işten hem zevk almaktır hemde para kazanmaktır. yaşantına tek müzik değil türlü sosyallikler katmaktır.
üniversitede ailenin mezuniyet törenine gelip, birlikte fotograf çektirmek istemektir.
hepsi ne kadar basit şeylerdi, çok bir uğraş ve maddiyat gerektirmezdi.
şimdi hayallerimi gerçekleştirmeyenlerle yılda 2 kez görüşüyorum, huzurluyum, mutluyum ama bütün bu hayallerim yarım kaldıktan sonra, umutlarım baltalandıktan sonra insan içten gülümsemeyi unutuyor be sözlük.
