hayata karşı nötr haldeyim. dün bir arkadaşımla aramızda şu konuşma geçti msnde:
- naber, nasılsın?
- iyidir ya senden naber canım?
- iyiyim de şu ölü toprağını üzerinden atsana
- ne toprağı be gayet iyiyim nerden çıktı o?
- bırak bu ayakları her şeyin farkında olmayan bir tek sensin!
- ama...
bu konuşma yüzünden midir bilinmez, bir de gripin'in yeni şarkısını dinlemeye başladım meğerse benim de canım cayır cayır yanıyormuş. bunu farkettim dün gece. güçlüyüm ama bu halimden korkuyorum. güçlü halimin arkasını kimse bilmiyor sanıyordum; meğerse burada sadece kendimi kandırıyormuşum sözlük. düşünsene ben hiç renk vermedim sanıyorken alalade ortadaymışım...
boğazımda bir düğüm, nedeni belli. sana itiraf ediyorum ama hala kendime etmiyorum, edemiyorum sözlük...
