tam tarihleri hatırlamamakla birlikte yaşamaya çalıştığım şu hayatın sıralaması şöyleydi.
- küçük bir ilçe de doğmak.
- ilkokulun ilk 5 yılını doğduğum mahallenin okulunda okumak.
- sonra evi taşımamız. *
- ortaokula başka bir okulda başlanır ve 8 de ilkokuldan atılma.*
- hiç liselere giriş sınavına bile girmedim.
- ve düz lise aynı anda peder beyin tamirhanesi.
- sonra lise biter ve mezun bile olamamışımdır.*
- ama tamirhanede hayatın çırak olarak geçmeyişini anladım.
- bi kaç kez nezarete alındım siyasi nedenlerden ötürü.*
- ve derken üniversite.
- bayağı bi küfredişim oldu tabi eğitim sistemimize.
- benim gibi biri nasıl olurda mühendislik okurdu.
- hemde sözlükle adaş olan okulda.
bazı sorgulamaları yapmak gerek tabi. evet kötü bir öğrenciydim ve hala da öyleyim ama doktora da yapsan şu devirde esas olarak ilkokulda ki öğrenilenler kalıyor insanın aklında.
bunun yanında sertifikaları ve diplomaları bile söylemeye gerek yok, bu garip durum karşısında.
