hoşlandığım arkadaşın koyu altaylı olmasının da etkisi vardır belki. her neyse, rüyaya geçiyorum:
devasa kelebeklerin istilası chapter one: maçı izlemeye gidiyoruz,ilk devresini izliyoruz buraya kadar normal ama hava tam anormallik havası,tam macera havası yani, böle bi kasvetli bi üstüne basıyo insanın sıcak ama yağmur yağacakmış gibi. chapter two:neyse ara oluyo,tam tekrar başlıcaklar kaleleri değiştiriyolar bilmemne havadaki bulutlardan akın akın kelebek yağıyo ama öyle böyle değil, insanın görse tövbe estağfrullah diceği türden pis görüntülü, kıllı bacaklı, insan boyunda şeyler. chapter three: dönüşüyoruz abi. baya dönüşüyoruz ya bildiğin sailor moon gibi. hani onlar da dönüşüyodu ya "eternal sailor moon dıt dırıt dıt dıt dıt dıt" diye,aynen öyle.
ve dönüştüğümde hiç usagi gibi olmuyorum,daha çok bengünün iki melek klibindeki hali gibiyim, kıyafetim de öyle. hatta onun pırtık pırtık beyaz bi elbisesi var,hah işte o. ama sevgilim mamoru olmuş tabi. gül falan atıyo. ben de "gölgelerin gücü adına"* yeniyorum kelebekleri. insanlar falan kaçışıyo nası ama mükemmel yani. sonra sarılıyoruz * vee uyanıyorum.
