sımsıcak, içten, doğal bir film. daha ilk yarısını izlerken "bitmese keşke" diye düşüncelere dalıyor insan. gönül isterdi ki, salih kalyon'u daha çok izleyebilseydik.
--spoiler--
+o kadar kestaneyi yunus yemez!
-deniz feneri gibi çaktım sabaha kadar.